Danıştay Kararı 10. Daire 1996/9771 E. 1999/1729 K. 20.04.1999 T.

10. Daire         1996/9771 E.  ,  1999/1729 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 1996/9771
Karar No : 1999/1729

Temyiz Eden (Davacı) : …
Vekili : …
Karşı Taraf (Davalı) : …
İstemin Özeti : Davacının işletmekte olduğu … adlı pansiyonun 7 gün süre ile kapatılmasına ilişkin … kaymakamlığının 1.12.1995 tarih ve 4 sayılı işleminin iptali istemiyle açılan dava sonucunda … İdare Mahkemesince davanın reddi yolunda verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararın davacı tarafından temyizen incelenip bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
D.Tetkik Hakimi : …
Düşüncesi : 1774 sayılı Kanun’un 9.maddesi uyarınca üzerine düşen mükellefiyetleri yerine getiren davacının işyerinin 7 gün süre ile kapatılmasına ilişkin dava konusu işleminde hukuka uyarlık bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenle davacının temyiz isteminin kabulüyle davayı reddeden mahkeme kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı : …
Düşüncesi : İleri sürülen bozma nedenleri, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1 numaralı bendinde öngörülen nedenlerden hiçbirisine girmediğinden, temyiz isteğinin reddi ile hukuka ve usul hükümlerine uygun bulunan, İdare Mahkemesi kararının onanması gerekeceği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onuncu Dairesince gereği düşünüldü:
Dava, davacının işletmekte olduğu … pansiyon’un 7 gün süre ile kapatılmasına ilişkin … Kaymakamlığının 1.12.1995 tarih ve 4 sayılı işleminin iptali istemiyle açılmıştır.
… İdare Mahkemesi; davacının işletmekte olduğu … Pansiyonda, pasaportsuz olarak yabancı uyruklu turistlerin barındırılması ve konaklatılması suretiyle 1774 sayılı Kimlik Bildirme Kanunu’nun 9.maddesine aykırı davranıldığının idarece 16.11.1995 tarihinde yapılan denetimlerde saptandığı, bunun üzerine davacının işlettiği pansiyonun 2559 sayılı Polis Vazife ve Selahiyet Kanunu’nun 8/F bendine dayanılarak 7 gün süre ile kapatılmasında mevzuata aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davayı reddetmiştir.
Davacı tarafından; söz konusu turistlerin pasaportsuz olmadıkları, konaklama defterinde kayıtlarının bulunduğu ve Emniyet görevlilerine ibraz edildiği ileri sürülerek anılan mahkeme kararının temyizen incelenip bozulması istenilmektedir.
1774 sayılı Kimlik Bildirme Kanunu’nun 9.maddesinde; bu kanun hükümlerine göre kimlik bildirme belgesini yetkili idareye vermekle yükümlü tutulanlar, kimliğini nüfus hüviyet cüzdanı ve diğer resmi geçerli belgelerle ispat edemeyen kimseleri tesislerinde barındıramaz, konut ve işyerlerinde çalıştıramaz hükmüne yer verilmiştir.
2559 sayılı Polis Vazife ve Selahiyet Kanunu’nun 8/F maddesinde ise yürürlükte bulunan hükümlere aykırı olarak işletilen veya konulan yasaklara uymayan, açılması izne bağlı yerler ile bu Kanun’un 12.maddesi hükümlerine uymadığı tesbit edilen yerlerin mahallin en büyük mülki amirinin emriyle polis tarafından kapatılacağı veya faaliyetten men edileceği kurala bağlanmıştır.
Dava dosyasının incelenmesinden; 16.11.1995 tarihinde umuma açık yerlerde yapılan arama ve kontroller sırasında, davacının işlettiği pansiyonda kalmakta olan yabancı uyruklu turistlerin Emniyet görevlilerine pasaport ibraz etmediklerinin ancak konaklama kayıt defterinde kayıtlarının bulunduğunun aynı tarihli tutanakla saptandığı, bu tutanağa dayanılarak … İlçe Emniyet Müdürlüğü’nün 29.11.1995 tarihli yazısı üzerine, davacı tarafından işletilen yerde Romen uyruklu bayan bulundurulduğu ve 1774 sayılı Kanun’a muhalefet edildiği gerekçesiyle … Kaymakamlığının 1.12.1995 tarihli işlemiyle davacının işlettiği pansiyonun 7 gün süreyle kapatılmasına karar verildiği anlaşılmaktadır.
Ancak dava konusu kapatma işlemine dayanak alınan tutanakta da saptandığı üzere, konaklama kayıt defterine söz konusu yabancı uyruklu turistlerin kayıtlarının yapıldığı ve bu kişilerin dava dosyasına ibraz edilen pasaportlarına ait bilgilerin aynı şekilde konaklama defterine işlenmiş olduğu, dolayısıyla davacının Kimlik Bildirme Kanunu’nun 9.maddesinden doğan yükümlülükleri yerine getirdiği görüldüğünden 2559 sayılı Kanun’un 8/F maddesinde yer alan, işyerinin yürürlükte bulunan hükümlere aykırı olarak işletilmesi veya konulan yasaklara uyulmaması durumunun gerçekleştiğinden söz edilerek kapatma cezası verilmesinde hukuka uyarılık bulunmamaktadır.
Bu durumda, davacının işlettiği yerin 7 gün süreyle kapatılmasına ilişkin dava konusu işlemin iptali gerekirken mahkemece davanın reddi yolunda verilen kararda hukuki isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, davacı temyiz isteminin kabulüne, … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının bozulmasına, dava dosyasının yeniden karar verilmek üzere anılan mahkemeye gönderilmesine 20.4.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.