Danıştay Kararı 10. Daire 1995/903 E. 1997/795 K. 10.03.1997 T.

10. Daire         1995/903 E.  ,  1997/795 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 1995/903
Karar No : 1997/795

Temyiz Eden (Davacı) : …
Vekilleri : …
Karşı Taraf (Davalı) : …
İstemin Özeti : Davacının işlettiği içkili lokantanın süresiz kapatılmasına ilişkin işlemin iptali istemiyle açılan dava sonucunda; … İdare Mahkemesince davanın reddi yolunda verilen … tarih ve E:…, K:.. sayılı kararın temyizen incelenip bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
D.Tetkik Hakimi : …
Düşüncesi : Davacının işyeri, fuhuş yapmak amacıyla kadın bulunduğu gerekçesiyle üç ayrı tarihte yapılan tespitler sonucu tutulan tutanaklara dayanılarak süresiz kapatılmışsa da, dava dosyasının incelenmesinden, ilgili kadınların burada fuhuş amacıyla bulunduklarına ilişkin, tutulan tutanaklar dışında başka somut bir delil bulunmadığı ve bu konuda kadınlar hakkında savcılıkca kovuşturma yapıldığına ilişkin herhangi bir bilgi ve belge olmadığı anlaşılmaktadır.
Bu durumda, davacının işyerinde bulunduğu iddia olunan kadınların burada fuhuş amacıyla bulunduklarına ilişkin yeterli bilgi, belge ve delil olmadan işyerinin kapatılmasında hukuka uyarlık bulunmadığından mahkeme kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı : …
Düşüncesi : Davacı tarafından işletilmekte olan içkili lokantanın genel güvenlik ve sağlık nedeniyle süresiz olarak kapatılması yolundaki işlemin iptali istemiyle açılan dava sonunda verilen ve davanın reddine ilişkin bulunan … İdare Mahkemesi kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
Dosya içeriğinden; süresiz olarak kapatılan içkili lokantada fuhuş amacıyla kadın bulundurulduğunun tesbiti üzerine anılan yerin iki kez daha süreli olarak kapatıldığı aynı davranışlara devam eden içkili yerin işbu faaliyetlerinden ve davranışlarından çevre sakinlerinin rahatsız olması sonucu anılan lokantaya çevre sakinlerince saldırıda bulunulduğu, böylece bölgede genel güvenliği ihlal eden sorunların çıktığı, sağlık koşullarına da uymadığı saptanan içkili yerin bu nedenlerle kapatıldığı anlaşılmış olup, İçkili Yerlere Verilecek İzinlerde Gözönünde Bulundurulacak Esaslara Dair Yönetmelik’in 9/a maddesi nazara alındığında tesis olunan işlemde mevzuata aykırılık olmadığı tesbit edilmekle, temyize konu kararda hukuki bir isabetsizlik görülememiştir.
Açıklanan nedenlerle temyiz edilen mahkeme kararı usul hükümlerine ve hukuka uygun olup, kararın dayandığı gerekçeler karşısında, ileri sürülen iddialar yerinde bulunmadığından, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinde sayılan temyiz sebeplerinden hiçbirine girmeyen temyiz isteminin reddi ile temyiz olunan kararın onanması gerektiği düşünülmüştür.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onuncu Dairesince gereği düşünüldü:
Dava, davacının işlettiği içkili lokantanın İçkili Yerlere Verilecek İzinlerde Gözönünde Bulundurulacak Esaslara Dair Yönetmeliğin 9.maddesi uyarınca süresiz kapatılmasına ilişkin işlemin iptali istemiyle açılmıştır.
… İdare Mahkemesince; anılan Yönetmeliğin son fıkrasında, kadehle ve açık olarak içki verilmesine ve satılmasına izin verilen yerlerin genel güvenlik, asayiş, sağlık ve turizme hizmet yönünden gerekli şartlara uymadıklarının veya kaybettiklerinin tespiti halinde içki izinlerinin iptal edileceğinin belirtildiği, dava dosyasının incelenmesinden, davacıya ait lokantaya 2803 sayılı Jandarma Teşkilat Görev ve Yetkileri Hakkında Kanun ve Jandarma Teşkilatı Görev ve Yetkileri Yönetmeliğinin 55.maddesine göre içkili yer açma ve çalıştırma izni verildiğinin, 28.12.1993 tarihinde yapılan ihbar üzerine fuhuş yaptırmak maksadı ile kadın bulundurduğunun tespit edildiğinin ve 29.12.1993 tarihinde 10 gün süre ile kapatıldığının, yine 30.4.1994 tarihinde yapılan ihbar üzerine işyerinde yapılan kontrol sonucu daha önceki tespitte fuhuş yaptırmak amacıyla tutulan kadınların aynı lokantada bulunduğunun anlaşılması üzerine 9.5.1994 tarihinde 20 gün süre ile kapatıldığının, 10.6.1994 tarihinde yapılan kontrolde ise içkili lokantada daha önceki kontrollerde yakalanan üç kadının bulunduğunun, fuhuş yapmak için bekledikleri, bu durumdan rahatsızlık duyan çevre sakinleri ile davacı arasında kavga çıktığının, adı geçen lokantanın ilgili Yönetmeliğin 9.maddesi uyarınca, genel güvenlik ve asayiş bakımından, turizme hizmet yönünden gerekli şartlara uymadığı sebebiyle 13.6.1994 tarihli olur ile süresiz kapatıldığının anlaşıldığı, bu durumda turizm mevsiminde hizmet vermesi için açılmasına izin verilen işyerinin halkın tepkisini çekecek şekilde fuhuş amacıyla kullanıldığının tespiti üzerine kapatılmasına ilişkin işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Davacı, içkili lokantada bir kadının bulunmasının orada fuhuş amacıyla bulunduğuna karine teşkil etmeyeceği iddiasıyla mahkeme kararının temyizen incelenip bozulmasını istemektedir.
İdare ve Vergi Mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 3622 sayılı Yasayla değişik 49.maddesinde yer alan sebeblerden birinin varlığı halinde mümkündür.
Temyizen incelenen ve yukarıda özetlenen gerekçelere dayalı olarak verilen … İdare Mahkemesinin … tarih E:…, K:… sayılı kararı, usul ve hukuka uygun olup, bozma nedeni bulunmadığı anlaşıldığından, temyiz isteminin reddine ve anılan kararın onanmasına, 10.3.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.