10. Daire 1995/6866 E. , 1997/591 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 1995/6866
Karar No : 1997/591
Temyiz Eden (Davalı) : T.C. Emekli Sandığı Genel Müdürlüğü – ANKARA
Vekili : …
Karşı Taraf (Davacı) : …
Vekili : …
İstemin Özeti : Davalı idarece tesis edilen 7.5.1993 tarih ve … sayılı işlemin iptali istemiyle açılan dava sonucunda … İdare Mahkemesince işlemin iptali yolunda verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararın temyizen incelenip bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
D.Tetkik Hakimi : …
Düşüncesi : Temyiz isteminin reddi ile usul ve hukuka uygun bulunan mahkeme kararının onanması gerektiği düşünülmüştür.
Danıştay Savcısı : …
Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1.fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp idare mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin reddiyle idare mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onuncu Dairesince gereği düşünüldü:
Dava, isteği üzerine kurumunca emekliye sevkedilen davacının 25.5.1981 – 10.2.1992 tarihleri arasında Türk Vatandaşı olmadığı belirtilerek bu tarihler arasındaki sürenin hizmetten sayılmayacağı gerekçesiyle emekliye sevk onayının iptal edilip göreve başlatılmasının istenilmesine ilişkin davalı Emekli Sandığınca ve tesis olunan işlemin iptali istemiyle açılmıştır.
… İdare Mahkemesi; … Belediyesinde şef olarak görev yapan davacının görevine 31.10.1980 tarihinde 1402 sayılı yasa uyarınca son verildiği, 25.5.1981 tadih ve 8/3013 sayılı Bakanlar Kurulu kararıyla da davacının Türk Vatandaşlığının kaybettirildiği, bu kararın kaldırılması ve yeniden vatandaşlığa alınması istemiyle 25.3.1989 tarihinde yaptığı başvurunun zımnen reddi üzerine açılan davada Danıştay Onuncu Dairesinin 26.9.1991 tarih ve E:89/2192, K:1991/2653 sayılı kararıyla davanın vatandaşlığın kaybettirilmesine ilişkin kısmının süre yönünden reddine, yeniden vatandaşlığa alınmama işleminin iptaline karar verildiği, davacının bu karar üzerine 10.2.1992 tarih ve 92/2690 sayılı Bakanlar Kurulu kararıyla yeniden vatandaşlığa alındığı, 16.9.1992 tarihinde yeniden … Büyük Şehir Belediyesinde göreve atandığı, emeklilik istemi üzerine 15.4.1993 tarihinde görevinden ayrıldığı, davalı idarece, Ankara’da sıkıyönetimin kaldırıldığı 19.7.1985 tarihi ile 1989/4 sayılı Danıştay İçtihadı Birleştirme Kararının Resmi Gazete’de yayınlandığı 9.2.1990 tarihleri arasında davacının Türk Vatandaşı olmadığından bahisle 19.7.1985 – 9.2.1990 tarihleri arasındaki sürenin hizmetten sayılamayacağı ileri sürülerek emekliye sevk onayının iptal edilip davacının göreve başlatılmasının kurumundan istenilmesi üzerine bu davanın açıldığı, iptal kararlarının bir idari işlemi tesis edildiği tarih itibariyle ortadan kaldıracağının idare hukukunun genel ilkelerinden olduğu, davacının Türk Vatandaşlığına yeniden alınmaması yolundaki işlem iptal edilmiş olduğundan bu yolda yapılan 25.3.1989 tarihli başvurunun zımnen reddedilmiş sayıldığı 25.5.1989 tarihi itibariyle Türk Vatandaşlığına alınmama işleminin ortadan kalktığının kabulünün zorunlu olduğu, bu durum karşısında Ankara’da sıkıyönetimin kalktığı 19.7.1985 tarihinden Danıştay’ca iptal edilen zımnı ret işleminin tesis edildiği 25.5.1989 tarihleri arasındaki sürenin 5434 sayılı Yasa hükümleri uyarınca hizmetten sayılmaması hukuka uygun ise de 25.5.1989 – 9.2.1990 tarihleri arasındaki sürenin hizmetten sayılarak emeklilik işlemlerinin buna göre yapılması gerektiği, öte yandan davacının 15.7.1994 tarihinde isteği üzerine emekliye sevkedilmiş olmasının kararın sonucunu değiştirecek nitelikte olmadığı gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline karar vermiştir.
Davalı idare; 19.7.1985 – 9.2.1990 tarihleri arasındaki sürenin davacının Türk Vatandaşı olmaması nedeniyle hizmetinden sayılamayacağı iddiasıyla anılan kararın temyizen incelenip bozulmasını istemektedir.
İdare ve Vergi Mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 3622 sayılı Yasayla değişik 49.maddesinde yer alan sebeblerden birinin varlığı halinde mümkündür.
Temyizen incelenen ve yukarıda özetlenen gerekçelere dayalı olarak verilen … İdare Mahkemesinin … tarih E:…, K:… sayılı kararı, usul ve hukuka uygun olup, bozma nedeni bulunmadığı anlaşıldığından, temyiz isteminin reddine ve anılan kararın onanmasına, 26.2.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.