Danıştay Kararı 10. Daire 1995/2757 E. 1997/5955 K. 16.12.1997 T.

10. Daire         1995/2757 E.  ,  1997/5955 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 1995/2757
Karar No : 1997/5955

Davacı : …
Vekili : …
Karşı Taraf (Davalı) : 1-Maliye Bakanlığı – ANKARA
2-Sosyal Sigortalar Kurumu Genel Müdürlüğü-ANKARA
Vekili : …
3-Başbakanlık Toplu Konut ve Kamu Ortaklığı İdaresi Başkanlığı
Vekili : …
İstemin Özeti : 18.3.1987 tarih ve 19404 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan 98 Seri No’lu Devlet Memurları Kanunu Genel Tebliği’nin 19. Maddesi ile, bu maddeye dayanılarak davacı Belediye’nin işyerlerinde çalışmakta olan işçiler için 3320 sayılı Yasa uyarınca konut edindirme yardımı yapılması gerektiğine ilişkin işlemlerin iptali ve Belediyenin İller Bankasındaki hesabından re’sen alınan 10.000.000 liranın Toplu Konut ve Kamu Ortaklığı İdaresinden tazminine karar verilmesi istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Memurlar ve İşçiler ile Bunların Emeklilerine Konut Edindirme Yardımı Yapılması Hakkındaki 3320 sayılı Kanun’un 1. Maddesinde “kapsam” başlığı altında, kimlerin konut edindirme yardımından yararlanabileceğinin sayılırken “kanunla veya kanunların verdiği yetkiye dayanılarak kurulan kuruluşlarda çalışanlar” ifadesine yer verildiği, 1580 sayılı yasayla kurulan Belediyelerin kamu kurumu olduğu konusunda tartışma bulunmadığı, 10’dan az sayıda işçi çalıştırılsa bile konut edindirme yardımından yararlandırılacağı yolundaki dava konusu düzenleyici işlemlerde hukuka aykırılık bulunmadığı, davanın reddi gerektiği savunulmaktadır.
D.Tetkik Hakimi : …
Düşüncesi : 3320 sayılı Yasanın 1/b maddesinde 10 ve 10’dan fazla işçi çalıştıran işyerlerinde çalışan işçilere bu kanunda belirtilen esas ve usuller dahilinde konut edindirme yardımı yapılacağı kurala bağlanmış, devamı fıkrada da 10 işçiden az işçi çalıştıran işverenlerden ise isteyenlerin, işçilerini Konut Edindirme Yardımından yararlandırabilecekleri; 18.3.1987 tarih ve 19404 sayılı Resmi Gazete’de Yayımlanan Devlet Memurları Kanunu Genel Tebliği’nin iptali istenilen 19. maddesinde de, çalıştırdıkları işçi sayısı 10’dan az olan kamu kurum ve kuruluşlarının bütün işçilerini kanunda belirtilen esaslar dahilinde yardımdan yararlandıracakları düzenlenmiştir.
Davacı belediye, 10’dan az sayıda işçi çalıştırdığını, yasadaki tercih hakkını kullanarak işçilerini konut edindirme yardımından yararlandırmadığını ileri sürerek anılan Tebliğin 19. maddesinin, uygulama işleminin iptali ile İller Bankasındaki alacağından kesilen 10.000.000 liranın tazminine karar verilmesini istemektedir.
3320 sayılı Yasanın kapsamına giren işçilerle ilgili olarak, on ve daha fazla işçi çalıştıran işyerlerinde çalışanlar ile on’dan daha az işçi çalıştıran işyerlerinde çalışanlar arasında ayrım yapıldığı, bu durumun Anayasanın eşitlik ilkesine aykırı olduğu gerekçesiyle Dairemizin 2.11.1995 tarih ve E:1995/2757 sayılı kararıyla Anayasa Mahkemesince yapılan başvuru üzerine verilen 20.6.1996 tarih ve E:1996/9, K:1996/21 sayılı karar ile 3320 sayılı Yasanın 1. Fıkrasının (b) bendinin “10 ve 10’dan fazla işçi çalıştıran işyerlerinde çalışan…” sözcükleri ile, “10 işçiden az işçi çalıştıran işverenlerden ise isteyenler, işçilerini Konut Edindirme Yardımından yararlandırabilirler.” içerikli ikinci fıkrası Anayasaya aykırı görülerek iptal edilmiştir.
Bu haliyle yasaya göre, çalıştırılan işçi sayısına bakılmaksızın, işçilerin Konut Edindirme Yardımından yararlandırılmaları gerektiğinden dava konusu işlemlerde hukuka aykırılık bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle, davanın reddi gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı : …
Düşüncesi : 3320 sayılı “Memurlar ve İşçiler ile Bunların Emeklilerine Konut Edindirme Yardımı Yapılması Hakkındaki Kanun”nun 1 nci maddesinin 1.fıkrasının (b) bendinde yer alan “(10) işçiden az işçi çalıştıran işverenlerden ise isteyenler işçilerini Konut Edindirme Yardımından faydalandırabilirler” şeklindeki hükmü Anayasaya aykırı olduğundan Anayasa Mahkemesinin 20.6.1996 tarih ve E:1996/9 K:1996/21 sayılı kararı ile iptal edilmiştir.
Bu durumda tesis edilen işlemin yasal dayanağı ortadan kalkmış olduğundan yasal dayanaktan yoksun davanın reddi gerektiği düşünüldü.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onuncu Dairesince gereği düşünüldü:
Dava; 18.3.1987 tarih ve 19404 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 98 Seri No’lu Devlet Memurları Kanunu Genel Tebliği’nin 19. maddesi ile, bu maddeye dayanılarak davacı Belediye’nin işyerlerinde çalışmakta olan işçiler için 3320 sayılı Yasa uyarınca konut edindirme yardımı yapılması gerektiğine ilişkin işlemlerin iptali ve davacı Belediye’nin İller Bankasındaki hesabından re’sen alınan 10.000.000 liranın Toplu Konut ve Kamu Ortaklığı İdaresi Başkanlığından tahsiline karar verilmesi istemiyle açılmıştır.
3320 sayılı “Memurlar ve İşçiler ile Bunların Emeklilerine Konut Edindirme Yardımı Yapılması Hakkında Kanun”un, “kapsam” başlıklı 1. Maddesinin (b) bendinde; (10) dan fazla işçi çalıştıran işyerlerinde çalışan işçilere bu kanunda belirtilen esas ve usuller dahilinde konut edindirme yardımı yapılacağı, devamı fıkrada da, (10) işçiden az işçi çalıştıran işverenlerden ise isteyenlerin, işçilerini Konut Edindirme Yardımından yararlandırabilecekleri kurala bağlanmıştır.
İptali istenilen Tebliğin 19. maddesinde, çalıştırdıkları işçi sayısı 10’dan az olan kamu kurum ve kuruluşlarının, bütün işçilerini kanunda belirtilen esaslar dahilinde yardımdan yararlandıracakları düzenlenmiştir.
Davacı Belediye, işyerlerinde 10’dan az sayıda işçi çalışması nedeniyle, yasadaki tercih hakkını kullanarak işçilerini konut edindirme yardımından yararlandırmadığını ileri sürerek konut edindirme yardımı yapılması yolundaki işlemlerin iptali istemiyle dava açmıştır.
Uyuşmazlık konusu 3320 sayılı Yasadaki düzenleme ile tüm kamu görevlilerinin ve (10)’dan fazla işçi çalıştıran işyerlerinde çalışan işçilerin konut edindirme yardımından yararlandırıldığı; (10)’dan az işçi çalıştıran işyerlerinde çalışan işçilerin ise bu haktan mahrum edildiği; işçilerin konut edindirme yardımından yararlandırılmalarının işverenin isteğine bırakıldığı, bu durumun Anayasanın “eşitlik” ilkesine aykırı olduğu gerekçesiyle Dairemizin 2.11.1995 tarih ve E:1995/2757 sayılı kararı ile Anayasa Mahkemesine başvurulmuştur.
Anayasa Mahkemesi 20.6.1996 tarih ve E:1996/9, K:1996/21 sayılı kararı ile 3320 sayılı Yasanın 1. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendinin “10 ve 10’dan fazla işçi çalıştıran işyerlerinde çalışan ……” sözcüklerini; “10 işçiden az işçi çalıştıran işverenlerden ise isteyenler, işçilerini Konut Edindirme Yardımından yararlandırabilirler.” içerikli ikinci fıkrasını Anayasaya aykırı bularak iptal etmiştir.
Anayasa Mahkemesinin anılan kararı üzerine 3320 sayılı Yasadaki, 10’dan az işçi çalıştıran işverenlerin, işçilerini Konut Edindirme Yardımından yararlandırıp yararlandırmama konusundaki tercih hakkının ortadan kalkmış olması nedeniyle, dava konusu işlemlerde hukuka aykırılıktan söz etmeye olanak bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle, davanın reddine, yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına, davanın açıldığı tarihte yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre takdir olunan … lira avukatlık ücretinin, davacıdan alınarak davalı idarelerden Toplu Konut ve Kamu Ortaklığı İdaresi Başkanlığı ile Sosyal Sigortalar Kurumu Genel Müdürlüğüne verilmesine 16.12.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.