Danıştay Kararı 10. Daire 1993/4353 E. 1994/4566 K. 05.10.1994 T.

10. Daire         1993/4353 E.  ,  1994/4566 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 1993/4353
Karar No : 1994/4566

Temyiz Eden (Davalı) : Adalet Bakanlığı (Ceza ve Tevkifevleri Genel
Müdürlüğü) – ANKARA
Karşı Taraf (Davacılar) : 1-… , 2-… , 3-…
Vekili : …
İstemin Özeti : Davacılar murisinin … Kapalı Cezaevinde hükümlü olarak bulunduğu sırada baca temizliği için çıkarıldığı çatıdan düşmesi sonucu ölümü nedeniyle uğranıldığı öne sürülen 25.000.000 lira maddi ve 45.000.000.- lira manevi zararın tazmini istemiyle açılan dava sonunda; … İdare Mahkemesince, cezaevi personeli ve hükümlüler üzerinde gerekli gözetim, denetim ve ceza infaz hizmetlerini gereği gibi yürütmesi gereken idarenin olayda hizmet kusuru açık olduğundan, uğranılan zararı tazmini gerektiği, davacılardan sadece murisin eşinin maddi zararın tazminini istediği, yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucu düzenlenen bilirkişi raporuyla destekten yoksunluk tazminatının 25.375.283.-lira olarak saptandığı, ancak istemle bağlı kalınarak 25.000.000.- lira’nın davacı eş’e ödenmesine, uğranılan manevi zarara karşılık olarak da takdiren eş … için 10.000.000. lira, çocuklar … ve … için herbirine 6.000.000.-lira, diğer çocuklar …, …, … ve … için her birine 5.000.000.-lira manevi tazminat ödenmesine, maddi tazminata tazminat başvurusunun zımnen reddedildiği 27.4.1991 tarihinden itibaren yasal faiz yürütülmesine, davanın tazminat isteminin fazlaya ilişkin kısmı ve manevi tazminata faiz istemine ilişkin kısmının, reddine karar verilmiştir.
Davalı idare, olayda infaz ve koruma memurunun kişisel kusuru bulunduğundan idare aleyhine tazminata hükmedilmemesi gerektiği, hizmet kusurunun varlığının kabulü halinde bile ortada ağır hizmet kusuru bulunmadığından manevi tazminata hükmedilmesinin hukuka aykırı olduğu gibi, hükmedilen tazminat miktarının da fazla olduğu iddiasıyla anılan mahkemenin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının kabule yönelik kısmının temyizen incelenip bozulmasını istemektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
D.Tetkik Hakimi : …
Düşüncesi : Temyiz isteminin reddiyle bozulması istenen mahkeme kararının onanması gerektiği düşünülmüştür.
Danıştay Savcısı : …
Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1.fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp idare mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin reddiyle idare mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onuncu Dairesince işin gereği düşünüldü:
İdare ve Vergi Mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 3622 sayılı Kanun ile değişik 49.maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür.
Bozulması istenen karar, usul ve hukuka uygun olup dilekçede ileri sürülen temyiz sebepleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmediğinden temyiz isteminin reddi ile bozulması istenen kararın onanmasına 5.10.1994 gününde oybirliği ile karar verildi.