10. Daire         1993/1742 E.  ,  1994/2553 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 1993/1742
Karar No : 1994/2553

Temyiz Eden (Davacı) : …
Vekili : …
Karşı Taraf (Davalı) : Diyanet İşleri Başkanlığı- ANKARA
İstemin Özeti : Davacıların, Sosyal Sigortalar Kurumu … Hastanesinde görevli iken 1990 yılında Hac ekibinde görevlendirilen murisleri …’ın 2.7.1990 tarihinde meydana gelen izdihamda ölmesi nedeniyle 98.975.000 lira destekten yoksun kalma tazminatıyla 17.000.000 lira manevi tazminatın olay tarihinden itibaren Yasal faiziyle birlikte ödenmesi istemiyle açılan dava sonunda, …İdare Mahkemesi … tarih ve E:…; K:… sayılı kararıyla; ölüm olayının görevliyken meydana gelmediği ilgilinin görevi dışında ve ibadet için gittiği mahalde izdiham sonucu havasızlık nedeniyle hayatını yitirdiği, idarece yürütülen hac hizmetiyle ilgisi olmayan ölüm olayında idarenin tazmin sorumluluğu bulunmadığı gerekçesiyle davayı reddetmiştir.
Davacı, Diyanet İşleri Başkanlığının Yapmış olduğu kamu hizmeti gereği, hac seyahatinin başlamasından Türkiye’ye dönüşe kadar geçen zamanda hacı adaylarının tüm yaşantılarını, can güvenliğini gözetim ve denetim altında tutmak zorunda olduğunu iddia ederek, anılan mahkeme kararının temyizen incelenerek bozulmasını istemektedir.
Savunmanın Özeti : Yerinde olmadığı ileri sürülen temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.
D.Tetkik Hakimi : …
Danıştay Savcısı : …
Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1.fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp idare mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin reddiyle idare mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onuncu Dairesince işin gereği düşünüldü:
İdare ve Vergi Mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 3622 sayılı Kanun ile değişik 49.maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür.
Bozulması istenen karar, usul ve hukuka uygun olup dilekçede ileri sürülen temyiz sebepleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmediğinden temyiz isteminin reddi ile bozulması istenen kararın onanmasına 6.6.1994 gününde oybirliği ile karar verildi.